Gevolgen na de oprichting in Australië

1. Kosten van installatie en verdere uitgaven

Het registreren van een bedrijf in Australië is niet gratis. Er worden kosten in rekening gebracht voor onder andere de registratie van een bedrijfsnaam (de prijs is afhankelijk van de duur van de registratie - 1 jaar of 3 jaar) en de bedrijfsregistratie (die je tussen de 600 AUD en ongeveer 1500 AUD kost, afhankelijk van de aanbieder van de oprichtingsdiensten). Het registreren van een bedrijf is duurder dan alleen het registreren van een bedrijfsnaam, maar eenmaal opgericht als een bedrijf (Pty Ltd), zal je bedrijf het imago hebben van een serieuze onderneming, en het zal je terugbetalen elke keer dat je zaken doet met bankiers, leveranciers en klanten.
Nadat de registratie van je bedrijfsnaam is verlopen, moet je deze verlengen voor 1 jaar of 3 jaar, waarbij je respectievelijk 34 AUD of 79 AUD moet betalen. Het verkrijgen van het bedrijfsnummer is niet verplicht, tenzij je de belasting op goederen en diensten betaalt; voor andere bedrijven is het niet verplicht, maar vergeet niet dat als je het nummer niet hebt, bedrijven waarmee je zaken doet de bronbelasting moeten betalen.
Tel daarbij op de kosten voor het beheren van je financiële administratie (goede accountants kunnen duur zijn, maar je kunt nog steeds kiezen of je de accountant fulltime inhuurt of alleen inschakelt voor de periodes van verplichte indiening).

2. Belastingstelsel

Australië kan geen belastingparadijs worden genoemd, maar het heeft nog steeds voordelen in vergelijking met andere toplanden. Kleine bedrijven kunnen bijvoorbeeld aanspraak maken op een lijst met belastingverminderingen als hun jaarlijkse omzet niet hoger is dan 2 miljoen AUD.

De inkomstenbelasting is afhankelijk van de bron van het inkomen, de woonplaats van de belastingbetaler en het bedrag van de verdiende winst. De inkomsten van het bedrijf (inclusief dividenden en vermogenswinsten) worden belast tegen het vaste tarief van 30% zonder belastingvrije drempel. In sommige gevallen kunnen bedrijven aanspraak maken op belastingaftrek.

Inkomsten van individuen (dividenden en vermogenswinsten worden ook belast) zijn ook onderworpen aan de inkomstenbelasting, waarvan het tarief afhangt van de verblijfsstatus van een individu en het bedrag van het jaarinkomen. Voor inwoners begint de belastingheffing vanaf een inkomen van meer dan 18.2k AUD tegen het tarief van 19%. Het tarief stijgt geleidelijk naarmate het inkomen stijgt. Het maximumtarief van 45% (plus nog eens 54.547k AUD aan vaste belasting) wordt toegepast op inkomens hoger dan 180k AUD.

Voor niet-ingezetenen begint de belastingheffing vanaf 0 AUD tegen 32.5% en het maximumtarief is 45% (plus 63k AUD extra vaste belasting) voor inkomens hoger dan 180k AUD. Het is redelijk om te zoeken naar manieren om een permanent verblijf in Australië te verkrijgen, omdat het een tastbare vermindering van belastingen en dividendkredieten geeft. In tegenstelling tot bedrijven kunnen particulieren tot de helft van hun vermogenswinst belastingvrij krijgen.

Tegelijkertijd zorgt het woonplaatsbeginsel ervoor dat niet-ingezetenen flexibeler zijn in het betalen van belastingen, omdat ze in Australië alleen worden belast voor inkomsten die ze in het land hebben verdiend, terwijl ingezetenen worden belast voor alle inkomsten, ongeacht hun bron. Australië heeft een groot aantal overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belasting ondertekend, waardoor particulieren en bedrijven die in het buitenland winst maken, dubbele belasting in beide landen kunnen vermijden. Zodra de belasting voor het inkomen in het buitenland is betaald, is het mogelijk om er in Australië een belastingkrediet voor te krijgen.

Andere belastingen waar bedrijven rekening mee moeten houden zijn: de Medicare levy (tot 2%), Goods and Services Tax (10%), Superannuation tax (meer dan 9%), douanerechten, accijnzen, bronbelastingen (bijvoorbeeld de omslagbelasting die je moet inhouden en vervolgens doorgeven aan de Belastingdienst als je salarissen betaalt aan werknemers en directeuren van je bedrijf), enzovoort. Belastingen worden op 2 niveaus geheven: naast de bovengenoemde federale belastingen kunnen er veel lokale belastingen (ingesteld door territoriale overheden) van toepassing zijn (bijvoorbeeld het zegelrecht en belastingen op grond en motorvoertuigen).
Je bedrijf moet zich laten registreren voor het betalen van de Goods and Services Tax als je jaarlijkse omzet meer dan 75k AUD is (150k AUD voor non-profitorganisaties) of als je een taxi- of autoverhuurbedrijf runt.

3. Records en archivering

Bedrijven met een Australische rechtspersoonlijkheid moeten hun gegevens 5 jaar bewaren. Hiervoor zijn veel elektronische hulpmiddelen beschikbaar. In Australië eindigt het boekjaar op 30 juni. Kleinere bedrijven kunnen hun belastingaangifte elke 3 maanden of één keer per jaar indienen, terwijl grote bedrijven hun belasting elke maand moeten indienen. Als je de deadline niet haalt, gelden er boetes. Je moet de belastingaangifte van je bedrijf indienen met behulp van een formulier dat je belastbare inkomen en de betaalde belasting zelf aangeeft. Zelfs als je bedrijf niets verdient tijdens het boekjaar, moet je nog steeds het belastingaangifteformulier indienen. De vervaldatum voor grote bedrijven (bedrijven met een jaarinkomen van meer dan 10 miljoen AUD) is 15 januari: je dient de belastingaangifte in voor het boekjaar dat eindigde in het voorgaande kalenderjaar.

4. Wettelijke naleving

Als je een bedrijf opricht in Australië, ben je verplicht om te voldoen aan de wetten met betrekking tot je bedrijfstak, werkgelegenheid, het betalen van belastingen, enzovoort. Branchevoorschriften veranderen van tijd tot tijd omdat ze onder invloed staan van politieke belangen. Je moet ook de arbeidsnormen en alle belastingaspecten bestuderen om een weloverwogen beslissing te nemen over een bedrijf oprichten in Australië.